ملانکولیا

ملانکولیا...

ملانکولیا...

نقد فیلم «متولد 65» روزنامه «شرق» فیلم‌های متوسط حداقل کمکی که به سینمای ایران می‌کنند این است که اولا کارگردانان را از توهم شاهکار‌سازی و دریافت «اُسکار» خارج می‌کنند و دوما موجب می‌شوند تا پرده سینما برای سینماگران جنبه آموزشی هم داشته باشد ؛ همان‌طور که «بیلی وایلدر» بر این نکته اذعان کرد از یک فیلم متوسط، آنچه دیده‌اید و آنچه ندیده‌اید را یاد بگیرید تا بتوانید یک فیلم خوب بسازید. درواقع تنها نکته مثبت سیاست متوسط‌سازی هم همین است.حداقل کمکی که «متولد ۶۵» به لحاظ آموزشی می‌کند این است که موقعیت و خط اصلی داستان را تا انتها حفظ می‌کند و باقی رخدادها را - به جز یک رخداد - در خدمت پیشبرد پیرنگ اصلی می‌گیرد؛ امری که هرچند بدیهی است، اما در سینمای این سال‌های ایران وجود ندارد. «متولد ۶۵» تا پرده اول خوب پیش می‌رود. شخصیت‌ها را درست معرفی می‌کند، موقعیت را ترسیم می‌کند و ایده‌های اندکش را در همان پرده نخست، در لابه‌لای صحنه& ملانکولیا...ادامه مطلب

نشست نقد و بررسی فیلم «راشومون»

سینماتک ِ «خط سوم»

 

ملانکولیا...

نقدی بر فیلم «جولیتا» اثر «پدرو آلمادوار» متن فیلم جولیتا اقتباسی نیست امّا این فیلم از ایده‌های اصلی سه قصه کوتاه ِ «اتفاق»، «به زودی» و «سکوت» از کتاب «فرار» ِ «آلیس مونرو» تأثیر گرفته است. این تأثیر امّا هیچ‌گاه پایش را فراتر نمی‌گذارد و قصد هم ندارد که به اقتباس نزدیک شود. کتاب درباره زنانی است که در آستانه فروپاشی ِ عصبی، دست به ابتکار عمل می‌زنند و خود را از ورطه‌ی از هم گسیختگی می‌رهانند و بیشتر داستان صرف پرداخت به اندیشه‌هایی معنوی، خیالات و اوهام زنان شده است. تنها شباهت تماتیک فیلم و کتاب، وجود پروتاگونیست زن است که در کتاب نیز به اعمال قهرمانانه دست می‌زند و اصلاً همین اعمال قهرمانانه است که موجب رهایی و آزادی زنان داستان‌های «آلیس مونرو» شده است و حتّی بسیاری او را در زمره نویسندگان «فمینیست» می‌خوانند؛ امّا در فیلم، شخصیت زن صرفاً به عنوان پروتاگونیست، روایت را پیش می‌برد و طبیعتاً فیلم از جنبه‌های محتوایی ملانکولیا...ادامه مطلب